CƏNG FARS

Dava, müharibə, vuruş, döyüş.

Əbdülkəbir xeyli qoşun cəm edib haramıların cənginə getdi. (“Dilsuz və Xəzangül”)

                                                                  *

Şəmşir, de sözlərin, saxlama ləngə,

Əsli aslan olan layiqdi cəngə.

Pişik tab gətirməz şirə, pələngə,

Dovşana hünərdə fil desəm, olmaz!

                                    (“Şəmşir və Sənubər”)

                                                                     *

İgid olan ölməz cəngdə, davada,

Qılınc çəkib hünər eylər qovğada,

Nizəsi sağ-sola oynar havada,

İzin versən, bu səfərə gedərəm.

                                   (“Şahzadə Bəhrəm”)

                                                                     *

Dədə Yediyar meydana girib, Qurbanini öz cənginə dəvət elədi. (“Qurbani”)